Savunması “Yetkili Öcalan” diye yansıtılmıştı; Demirtaş’ın avukatları SEGBİS’ten yapılan savunmanın tam çözümünü paylaştı

Avukatların paylaştığı SEGBİS tam tahlil metni

*Not: Metinde rastgele bir redaksiyon yapılmamıştır, mahkeme belgesine girdiği haliyle paylaşılmıştır

SELAHATTİN DEMİRTAŞ’IN 06.09.2022 TARİHLİ ANKARA 22. ACM 2021/6 E. SAYILI BELGE DURUŞMASINDAKİ BEYANLARI

06/09/2022 TARİHLİ 32. CELSE 1, 2 VE 3. KAYITLAR TAHLİL TUTANAĞI

BAŞKAN: Sanık Selahattin Demirtaş’ın SEGBİS ile bağlandığı görüldü. Evet Selahattin Demirtaş, savunmanızı yapacak mısınız şimdi?

SANIK SELAHATTİN DEMİRTAŞ: …….?
BAŞKAN: Yok, temel. İlk sorgunuzu.
SANIK SELAHATTİN DEMİRTAŞ: Mütalaa tebliğ edilsin, mütalaaya karşı beyanda bulunacağım.

BAŞKAN: Tamam. O vakit savcı beyin mütalaasını…. İstanbul’u bağlayalım. Avukat beyefendi duyuyor musunuz bizi?

06/09/2022 TARİHLİ 32. CELSE 5. KAYIT TAHLİL TUTANAĞI

Ankara 22. Ağır Ceza Mahkemesi 2021/6 Temel sayılı evrak kapsamında 06/09/2022 tarihli duruşması sırasında sanık Selahattin Demirtaş’ın SEGBİS ile kayıt altına alınan savunması;

Sanık Selahattin Demirtaş: Orada kelam isteyen mi var, orada bi şey varsa ben göremiyorum arkadaşları da.

Başkan: Burada birinci olarak sanıklara kelam veriyorum avukatlardan kelam isteyen var, siz mi konuşacaksınız, avukatlarınız mı konuşsun, bizim için fark etmez.

Sanık Selahattin Demirtaş: Tamam yani orada bi sıralama yapılmışsa bozmak istemediğim için arkadaşların müsaadesini isteyerek birkaç şey söylemek istiyorum. Öncelikle herkese selamlarımı sevgilerimi iletiyorum. Bülent Barmaksız arkadaşımız uzun müddettir babasının acısı nedeniyle duruşmalara katılamıyordu, buradan kendisini selamlıyorum, başsağlığı dileklerimi bir defa daha iletiyorum. Değerli babasına Allah’tan rahmet diliyorum, kendisine sabırlar diliyorum, acısını yürekten paylaştığımı tekrar belirtmek istiyorum. Ha keza dün avukatlarımıza dönük dünkü saldırıyı buradan kınadığımı belirtmek istiyorum. Kobani kumpas davasıyla ilgili kamuoyunda yaratılmak istenen algı ve yakıştırmalar üzerinden üretilmek istenen siyasetin kirli siyasetin duruşma salonunun önüne kadar vardırılmış olması vahim bir durumdur. Savunmaya dönük kısıtlamalar yetmiyormuş üzere avukatlarımıza dönük fiziki akınları kabul etmemiz mümkün değil. Avukat arkadaşlarımıza hem dayanışma hem geçmiş olsun dileklerimizi iletmek istiyorum. Ha keza salondaki bütün siyasi rehine arkadaşları, avukat arkadaşları, izleyicileri buradan selamlayarak birkaç bahse değinmek istiyorum. Şimdi tabi ki davayı hukuksal tarafıyla tartıştık tartışıyoruz, kanuna karşıtlıklar, hukuka karşıtlıklar bütün bunları her aşamada bizler değerli avukatlarımız lisana getirdik getirmeye devam ediyoruz. Belgemizde bulunan Ankara 19. Ağır Ceza Mahkemesinin benimle ilgili birleşmiş olan belgesinde bir Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararı var ve o belgenin içinde de bir yargılamanın tutuklamanın siyasi olduğuna dair kesin karar var. Münasebetiyle bu yargılamanın da siyasi saiklerle yürütüldüğü artık kabul edilebilir. Neden? Zira 19. Ağır Ceza Mahkemesinin evrakı sizin dosyanızla birleşti, şu anda belgenizin içinde. O nedenle davanın siyasi istikametini es geçerek siyasi emellerini es geçerek tartışmakta hukuku kabul etmemek, hukuku görmemek olur. Davanın siyasi istikameti artık davanın türel istikametinin bir modülüdür, bizim bi savımız olmaktan çıkmıştır. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Büyük Daire kararıyla belgenizde bulunan kararla davanın siyasi olduğu bir karara bağlanmıştır. Pekala dava niçin politiktir, her celsede anlatmaya çalışıyoruz lisanımız döndüğünce, neden kıymetlidir, Bülent arkadaşımızın da kapsamlı şekilde değindi ve merhum babasının da belirttiği üzere neden bir devir davasıdır, neden bu davayı biz Türkiye siyasi tarihinin değerli bir davası olarak görüyoruz. Birkaç cümleyle bunu anlatmaya çalışayım ki mütalaanın ne yapmaya çalıştığı mütalaada savcının ne yapmaya çalıştığı daha net anlaşılmış olsun. Şimdi hiç uzatmadan çok kısa kısa kronolojik Osmanlı’nın son periyodundan günümüze sirayet eden Türkiye siyasetine bakarak değerlendirme yapmamız gerekir. Bir kez Osmanlı çökerken dağılırken İttihatçıların kendi içindeki iki başka kanadının çatışması Osmanlı’nın yıkılması Cumhuriyet’in kurulmasıyla birlikte son bulmadı. Yani kendi içinde 1946’da Demokrat parti ve CHP olarak ikiye ayrılan ittihatçı gelenek ta kuruluştan beri bir tansiyon çatışma vakit zaman uzlaşma halindeydi. Cumhuriyet kurulurken kerhen birlikte hareket etti bu iki kanat, bugün de dillendirilen devletin bekası gereği o gün İslami telaffuzlarla halkı ardına alıp Kurtulup Savaşını yürütebilmek için muhafazakar telaffuzlarla öne çıktılar, lakin Cumhuriyetin ilanından sonra da muhafazakar söylemi İslami söylemi terk edip laik seküler Türkiye Cumhuriyeti Devletini bütün kültürel birikimleriyle, bütün etnik kimlik halkların inançlarıyla birlikte inkarı üzerine yeni bir ulus inşası üzerinden kurmayı kararlaştırdılar. Şimdi o günden bu güne bu Kobani davasına gelinceye kadar yaşananları göz önünde bulundurduğumuzda bu dava neden Türkiye’de bir devir davası, neden bir siyasi ……… davasıdır, daha uygun anlaşılır. Bir sefer Kemalist Cumhuriyet kuruluşu itibariyle jakobendir, üstten toplumu dizayn etme gayesi ve gayesi vardır. Toplumun tabandaki farklılığı binlerce yıllık kültürü, oluşmuş medeniyet üzerine bir devlet inşası yahut devlet mimarisi düşünmek yerine üstten inşa edilen ve topluma dayatılan bir devlet idare anlayışı ve bir ulus anlayışı kelam hususudur. Jakoben üslup budur. Osmanlı dağılırken Milliyetçi akımların Osmanlı’yı böldüğü paranoyası ve korkusu nedeniyle Anadolu’daki millet tarifi birleştirici bir öge etrafında inşa edilecekse bunun harcı, çimentosu ne olacak diye tartışılırken uzun tartışmalar sonucunda en nihayetinde Türklük üzerinden bir ulus inşasına karar veriliyor. Hatta o devir parlamentoda yapılan tartışmalar, kurulda yapılan tartışmalarla Türkün ne olduğu, Türklüğün ne olduğu çok tartışılıyor. Kimi bi üst kimlik olarak tartışıyor, kimi bir etnik kimlik olarak tartışıyor, kimi Müslümanlığa İslam’a denk tıpkı manaya gelen bir Türklük olduğunu belirtiyor, kimi büyük Turanın Orta Asya’dan gelen Türkmen halkının bu günkü ismi olarak tartışıyor. Ancak en nihayetinde pratikte varılan uzlaşma sonucunda etnik bir Türklük tarifi bütün Anadolu coğrafyasında fakat devletin ve ulusun birliğini sağlayabilecek bir çimento olarak kararlaştırılıyor. Bunu yapamazsak başaramazsak Anadolu’da bölünür, son Türk yurdu da elimizden masraf korkusu, tasası kusura sürüklüyor Cumhuriyet’in kurucularını. Büyük bir yanlışa sürüklüyor, İttihat Terakki’nin iki kanadı da bu bahiste uzlaşma halindedir, o günden bu güne hala uzlaşma halindeler, bu bahiste bir tartışma yok ortalarında. Anadolu’daki bütün farklılıklar ya eritilmeli ya asimile edilmeli ya katledilmeli ya sürgün edilmeli. Herkes Türklük çatısı altında birleşmeli ve buna Türk Milleti denmeli, milletin bir tek lisanı olmalı o da Türkçedir, onun dışında ana lisanda eğitim yapılmamalı, Türkiye Cumhuriyeti Devletine vatandaşlık bağıyla bağı olan herkes Türk olarak tanımlanmalı, Türklük şuuru aşılanmalı, Türk tarihi anlatılmalı okullarda, resmi ideoloji olarakta bunun dışına çıkan herkes rejimin tehdit algısı radarına girmeli ve bunun gereği yapılmalı. Resmi ideoloji budur. Şimdi İttihat Terakki’nin bu iki kanadı da Demokrat Parti ve CHP olarak ayrıldıktan sonra da kendi ortalarında egemenlik yarışı, iktidar yarışı içerisine girmiş olsalar da her periyotta uzlaştıkları konu budur, devletin bekası denilen konu budur. Barış Ünlü isimli akademisyenin Türklük Sözleşmesi ismiyle yayınladığı kitapta bu uzun uzun bilimsel şekilde irdelenmiş ve anlatılmıştır. Şimdi karşınızda duran ve yargılanan sanıklar tam da bu bekaya tehdit oluşturduğu argümanıyla siyaseten hukuken ve fiilen linç edilmek isteniliyor. Kim bu siyasetçiler, az evvel çok özetle birkaç cümleyle anlattım bu resmi ideolojiye karşı gelenler, muhalif olanlardır. Hasebiyle bu resmi ideolojiye biat etmiş, inanmış, bağlılığını açıklamış herkes devlet yanlısı, vatansever, yurtsever, milliyetçi olarak tanımlanırken, hayır bu bir yanılgıdır diyenler hangi prosedürü kullanırsa kullansın bakın silah usulünü kullanmışsa teröristtir, isyan etmişse haindir, silahı da isyanı da seçmemiş, siyaset yapmışsa vatan haini ve teröristtir, yazı yazmışsa yazarsa teröristtir bölücüdür, şarkıcıysa türkücüyse hiç fark etmez resmi ideolojiye uymuyorsa o bölücüdür, teröristtir ve bir teröriste bir vatan hainine ne yapılması gerekiyorsa 1925 Şeyh Sait’ten bugüne birebiri tekrar edilerek yapılmak isteniyor. Şimdi ben sizlerin de heyet olarak savcının da ve salonda bulunan aslında birçok beşere yani sanıklar ve avukatlarımız hariç güvenlik işçisi dahil bir çoğunun bu resmi ideolojiye inandığını düşünüyorum. Kendi içinde tutarlılığı var, zira şöyle düşünülüyor pekala Türklük olmazsa bizi birleştirecek ulusal birliğimizi sağlayacak bu çimento olmazsa biz devletin varlığını nasıl koruyacağız, Anadolu’nun bütünlüğünü nasıl sağlayacağız, bu durumda devlet parçalanmaz mı, emperyalist güçler kışkırtıp efendim iç savaş çıkarıp ülkeyi bölmez mi, işte PKK terörü de aslında bunun için yok mu, HDP’de zati bunun yan kolu değil mi, e hasebiyle buna karşı çıkan herkese yönelik uğraş devletin birliği milletin selameti ülkenin bekası açısından şarttır. Buna biat etmiş buna yürekten inanmış takımlar kendini devlet yanlısı geri kalanları da millet düşmanı devlet düşmanı halk düşmanı olarak tanımlamış gidiyorlar. Tarih 1925, tarih 2022 birebir kodlarla devam ediyoruz. Şimdi biz de diyoruz ki bizim üzere düşünenler diyoruz ki yanılıyorsunuz, yanılıyorsunuz. 1924-1925’te yapılan yanılgı düzeltilebilir, devlet bölünmeden millet parçalanmadan yeni tariflerle yeni bir hukuk oluşturarak yeni bir ilişki üslubu oluşturarak devletin birliği de ulusun bütünlüğü de sağlanabilir. Devletin birliği ve ulusun bütünlüğünün sağlanabilmesinin tek yolu tek usulü sizin yaptıklarınız inandıklarınız biat ettikleriniz değil, başka yolları da var, bunun dünya tecrübeleri de var, geçelim bunu dünyada hiçbir deney olmasa başarılı deney olmasa bile Anadolu ve Mezopotamya coğrafyası benim de anavatanım olan kürdistan coğrafyası Mezopotamya’nın bir kısmı, tıpkı vakitte Mısır üzere büyük bir medeniyet merkezi, Suriye üzere Bağdat merkezli medeniyetlerin merkezi, İstanbul üzere medeniyetlerin merkezi, Dicle Fırat havzası, bunlar insanlığın birinci medeniyet kurduğu bölgelerdir. Dünyada hiçbir tecrübe olmasa biz kendimiz bulabiliriz. Ancak dünya tecrübeleri de 12 bin yıllık toplumsal yaşam tecrübesi de bize bir şey öğretti, yan yana yaşayabilmenin farklı formülleri var, gelinen aşamada memleketler arası insan hakları sözleşmeleri, bayan hakları sözleşmeleri, çocuk hakları, kültürel toplumsal haklar sözleşmeleri, emek sözleşmesi, etraf sözleşmeleri, bütün bunlar insanlığın tecrübesinden yola çıkarak oluşturduğu üniversal hukuktur. Dinlerin ve inançların bizlere kazandırdığı, medeniyetlerimize kazandırdığı muazzam birikimler var, bunlardan da yararlanmamız gerekir, yararlanma imkanımız var. Lakin tıpkı vakitte kişisel tecrübelerimiz var, yaşadığımız acılar travmalar katliamlar soy kırımlar savaşlar var. Kurutuluş Savaşı başta olmaz üzere. Çanakkale Savaşı başta olmak üzere yaşadığımız tecrübeler var. Kürt isyanları var ki sayısı 29 olarak belirtiliyor, hayır 5, 6 tane isyan denebilecek Kürt isyanı var, o denli sayı 29 falan da değildir, bundan çıkarmamız gereken tecrübeler dersler var. Şimdi HDP çizgisi yahut bizim üzere düşünenler başka bir tez ortaya koyuyoruz, diyoruz ki biz Türkiye coğrafyası Trakya’sıyla birlikte Anadolu diyorum Trakya’yı dışında tutarak söylemeyeyim Trakya’da savunma yapıyorum şu anda, Anadolu coğrafyası bir halklar medeniyetler bileşkesidir. Çok sayıda farklı kültür lisan vardır, bunları yok etmeye çalışmak tekleştirmeye çalışmak mümkün değil, bunun için uğraşmak hem kültürel medeniyete karşı büyük bir ihanettir, birikimlerimize karşı büyük bir ihanettir, tarihe karşı büyük bir ihanettir, hem de imkansızdır ve gereksizdir. Tıpkı vakitte gereksizdir. Ulusal birliği nasıl sağlayabiliriz, bir lisan yahut bir etnik kimlik etrafında birleşmeden bütünleşmeden ortak ulusal değerler yaratılabilir. Vatandaşlık bunlardan biridir. Devletin ve bizim demokratik ulus çoğulcu ulus çok kültürlü, çok lisanlı ulus dediğimiz ulusun bağımsızlığını simgeleyen bayrak bunlardan biridir. Ha keza hukuk, hukuk kanundan kelam etmiyorum, hukuk ulusal birliğin teminatlarından biridir. Lisan de bunlardan biridir ancak buna lisan değil lisanlar demek zorundayız. Ülkenin bir resmi lisanı olur, ülkenin tamamında geçerli olur lakin lokal lisanlar Anayasal garanti altında olur, herkes lisanını özgürce öğrenir, eğitimde kullanır, kamusal alanda kullanır, ortak iletişim dediğimiz resmi lisan olur, Türkçe olur sorun değil bugün olduğu üzere, ulusal birlik bir ulusun birliği illa ki tek bir ana lisan yahut tek bir etnisite etrafında gerçekleştirilmek zorunda değil, bu türlü bir mecburiyet yok, bu bir paranoyadır. Efendim burası Türk yurdudur, Türk olmayan yahut kendini Türk kabul etmeyen ya sevsin ya terk etsin, tam da faşizm dediğimiz budur, ülkenin problemlerinin kaynağı budur. Burası hepimizin yurdudur, Edirne’de bir Türk’ün ne kadar hakkı varsa benim de o kadar hakkım var. Kürt olarak benim hakkım var Ankara’da Trabzon’da benim hakkım var. Bu coğrafya hepimizin ortak vatanıdır. Bölünmeyi önlemenin yolu tekleştirmek değil, birleştirmektir. Tek devlet tek millet tek lisan sloganına karşı bizim sloganımız şudur, bir millet tek millet değil, bir millet, birlik çokluktur, bağrında çokluğu barındırır, tek lisan tek millet Hit’lerin sloganıdır, Nazizm’in sloganıdır, biz nar üzere olmayı öneriyoruz nar, kabuğumuz bir içinde tanelerimizle yan yana durabilmektir maksat. Şimdi İttihat Terakki yani Cumhuriyetin kuruluş ideolojisi bir devir Kürtleri, Türkiye’deki Anadolu Müslümanlarını, Alevileri, Bektaşileri bilhassa, Çerkezleri, Kurtuluş Savaşına dahil edebilmek için bu çok kültürlü çoğulcu demokratik söylemi kullanmıştır. Ve Anadolu halkları da Kurtuluş Savaşına şu yahut bu seviyede katılmış, katkı sağlamıştır, işte 30 Ağustos Zafer Bayramı kutlanıyor bu günlerde, işte geçtiğimiz aylarda 19 Mayıs Atatürk’ün Samsun’a çıkışı kutlandı, Atatürk Samsun’a çıktıktan sonra nereye doğru gitti, Aydın’a İzmir’e Antalya’ya doğru mu, Kürtlere doğru mu gitti, Erzurum’a Diyarbakır’a Sivas’a geldi, dağıtılmamış ordular Kazım Karabekir komutasında doğudaydı, Kürt beyefendilerine birinci mektupları Mustafa Kemal yazdı. Silvan’da Van’da Bitlis’teki Kürt beyefendilerine mektup yazdı, takviye istedi. O mektuplarla Mustafa Kemal siz Kürt değilsiniz demedi, biz Cumhuriyeti kurunca Kürtçeyi yasaklayacağız demedi, biz Cumhuriyet’i kurduğumuzda kürdistan diyenin başına copu indireceğiz demedi, Mustafa Kemal orada kürdistan diye kelam ediyordu, birinci Meclisi Mebusan’da Türkiye Büyük Millet Meclisinde özür dilerim, kürdistan mebusu, lazistan mebusu sıfatıyla yer aldı o beşerler. Hatta bugün tartıştığımız davamızın konusu olan Kobani o gün Misakı Ulusal hudutları içindeydi. Rojava bölgesi olarak isimlendirilen Suriye’nin kuzeyinin mebusu Ankara’da Türkiye Büyük Millet Meclisinde misyon yaparken milletvekili olarak misyon yaparken Lozan’daki anlaşmayla temsil ettiği bölgeye Türkiye’nin sonları dışında kaldı. Adam orada milletvekili, seçim bölgesi Türkiye’nin dışında kaldı. Misakı Ulusal kadük kalmıştır, tamamlanmamıştır. Kürdistanın Rojava bölgesi Kürdistanın güney bölgesi de Misakı Ulusal sonları içerisinde tartışılıyordu o gün. Kürtlerin Türklerin birliği bunun üzerine inşa ediliyordu. Lakin hem Lozan’da bu iş bozuldu, hem 1924 Anayasa’sıyla sözleşme karşıt yüz edildi, Kürtlerin inkarı başladı, İttihat Terakki’nin iki kanadı bu mevzuda uzlaştı ve Türkleştirme resmi ideolojisi tam yüz yıldır uygulanmaya konuldu. Esnetildi, geri çekmeler oldu, tahlil süreçleri oldu, başka şeyler oldu, oldu da oldu, hepsini biliyoruz. Lakin en nihayetinde sene olmuş 2022 savcı önümüze bir mütalaa koymuş, mütalaanın tamamında siyasi faaliyetler Kürtlükle ilgili Kürtçeyle ilgili kürdistanla ilgili Kürt probleminin tahliliyle ilgili konular ve biz tartışıyoruz, hala tartışıyoruz. Tahlil yeri burası mı, değil, bu mahkeme salonunda çözemeyeceğiz, çözülmeyecek. Fakat bir kırılmaya doğru gidiyoruz. 2023 Cumhuriyet’in yüzüncü yılı, bizim savımız şu ki herkes hepimiz yüz yıldan ders çıkaralım, Türkiye Cumhuriyeti devleti kuruluş zihniyetiyle bugün yönetenleriyle birlikte ders çıkarsın. Biz Kürtler ders çıkaralım, şu dersi çıkaralım kendi adıma konuşuyorum, kardeşim bu iş isyanla silahla olmuyor, Türkiye Cumhuriyeti Devletine herkesten çok biz sahip çıkalım, devletin demokrasisini büyütelim, Cumhuriyetin demokrasisini büyütelim, isyanla olmuyor bu iş, benim düşüncem bu, bu yüzden siyasete girdim. Silahla şiddetle olmaz. İsyanla olmaz ancak isyanı bastırmakla da olmaz, terörle uğraşla de olmaz, devletin de bakış açısını zihniyetini değiştirmesi lazım. Yüz yıldır birbirimize çektirdiğimiz acıların artık son bulması lazım, buluyor mu pekala, gidişat oraya doğru mu, hayır, hayır, tehlike burada işte. Şimdi mevzuyu birazdan bağlayacağım mütalaaya bağlayacağım bakın neden çok kıymetli. Yüz yıldır yapılanlardan dersler çıkarma aşamasına geldiğimiz günlerde 2012 sonu 2013 başı İmralı tahlil süreci, artık Kürtlerle Türkiye Cumhuriyeti Devleti de Türkler demiyorum zira bu Kürtlerle Türkler ortasındaki bir çatışma bir tansiyon değil, devletin siyasetini destekleyenler var, içinde Kürtler de var Türkler de var, Türk çoğunluğu var lakin Kürtlerle Türkiye Cumhuriyeti devletinin resmi siyaseti ortasındaki bir problemdir Kürt sorunu. Bunun tahliliyle ilgili artık gereğince hepimiz ders çıkardık, biz bu işi artık kendi içimizde Türkiye’nin birliği içerisinde özgürlükler ve adalet eşitlik çerçevesinde çözebiliriz, silahsız, şiddetsiz, terörsüz, bombasız, kansız, gözyaşı olmadan çözeceğiz. İmralı tahlil süreci budur. Bugün lanetlenen bugün tu kaka edilen işin ideolojisi budur. Cumhuriyetin kuruluş ideolojisi dediğimiz az evvel anlattığım doğru ideoloji 1924’ten itibaren karşıt yüz edilmiştir, bunu ayakları üzerine oturtmamız lazım tekrar. Türk Kürt kardeşliğini tarihi kardeşliğini Türkiye’de değil yalnızca Irak’ta, Suriye’de, İran’da dahil olmak üzere Türkiye Cumhuriyeti Devleti artık Kürtlerle barışmalı, artık Kürtlerle Türkiye Cumhuriyeti Devleti de barışmalı, Kürtlerle devlet de barışmalı, barışık olmalı. Bir Kürt’ün aklından artık Türkiye Cumhuriyeti Devletine taş atmak, silah sıkmak, bomba atmak geçmemeli, kendi devleti olarak görebilecek noktaya gelmeli. Türkiye Cumhuriyeti Devleti de Kürt’üne vatandaşına yurttaşına öz Kürt halkına kendi anavatanında parya muamelesi yapmaktan vazgeçmeli ki Kürt de devleti kendi devleti olarak görebilsin, tahlil sürecinin ideolojisi buydu. Birlik teklik değil birlik bunu başarmak için yola çıktık, bizim siyasetteki maksadımız buydu, tahlil sürecindeki maksadımız buydu. Şimdi pekala biz bunları yaparken dünya durdu mu, dünya olduğu yerde durdu ve bizim bunları başarmamızı mı bekledi, hayır. Dünya süratle dönmeye değişmeye devam etti, bölge süratle değişmeye devam etti, Türkiye değişmeye devam etti, devam ediyor. Nedir bu değişimin bize tesirleri, birincisi emperyalizm, emperyalizm sizin bizim kara kaşımıza kara gözümüze hayran değil. Türk’ün Kürt’ün anasının gözyaşına hiç bakmaz. Türk Kürt’ü öldürmüş, Kürt Türk’ü öldürmüş, umurunda olmaz, emperyalizm kapitalizmin küreselleşmiş üst aşaması olarak yalnızca kârına bakar, başka türlü ayakta duramaz. Nereden para kazanacağına nereden piyasaya mal süreceğine nereyi sömüreceğine bakar, başka bir şeye bakmaz. Pekala siz biz kendi ortamızda oturduk anlaşıyoruz, anlaşmak üzereyiz, yüz yıllık tersyüz edilmiş tarihimizi düzeltip Türkiye’yi birlikte büyütmeye karar verdik, bu senin işine fayda benim işime fayda, bu ülkenin yurttaşıyız hepimiz, senin çocuğun bundan faydalanır, benim ki de, senin de torunun benim de, kim ziyan görecek pekala, bir; emperyalist, bu işin sınıf temeli işte, Bülent arkadaşımız ve diğer arkadaşlarımız uzun uzun bunu anlatmaya çalıştılar. Kürt sorunu birebir vakitte bir sınıfsal sorun bu yüzden bir sınıfsal meseledir, emperyalizmle kapitalizmle doğrudan ilintili olduğu için. İkincisi Kürt’ün kendisi işçidir, fakirdir, işsizdir, emek sömürüsü altındadır, bu tarafıyla de bir sınıf sıkıntısıdır. E Türk’ün de kendisi fakirdir, işsizdir, açtır. Bu döngüyü bu kısır döngüyü bu paradoksu yürekli birilerinin çözmesi lazım, siyasette bir nevi buna cüret göstermesi lazım. Neyini feda edecek yeri geldiğinde canını feda edecek, öldürülmekten mahpusa atılmaktan korkmayacak, koltuğundan feragat edecek, makamından mevkisinden, parasından pulundan, evladından anasından babasından, başka türlü Türkiye’yi düze çıkaramayız, korkak siyasetçilerle, kaypak siyasetçilerle Türkiye düze çıkamaz, kim olursa olsun, hangi partiden olursa olsun açık söylüyorduk, iktidar muhalefet fark etmez, benim partim dahil. Fedai siyasetçiler gerekir fedai kendini feda edecek bu periyot için feda edecek, hiçbir beklentisi olmayacak, diyecek ki ben resmi olarak 1071’de Alparslan’ın Malazgirt’ten Anadolu’ya girişiyle tanışmış Kürt ve Türk halkını o günden bugüne kurmaya çalıştığı güçlü kardeşlik bağlarını Cumhuriyetin Yüzüncü yılında bozulmayacak şekilde tescilleyecek bir siyaset yapacağım demesi lazım. İşte bunun için fedailik gerekir, eleştirilmeyi göz almanız lazım, kendi mahallenizden kovulmayı göze almanız lazım, mahpusa atılmayı göze almanız lazım, terörist yaftası yemeyi göze almanız lazım, biz bunları göze alıyoruz, ben bunları göze aldım, almaya da devam ediyorum, şiddete karşıyım, silaha karşıyım, bugün PKK’nin silah bırakmasını istiyorum, hala görüşlerimin gerisindeyim, lakin yolunu yöntemini de öneriyorum, diyorum ki Abdullah Öcalan bu hususta tesirlidir, görüşme olmalı, açık şeffaf Türkiye Cumhuriyeti Devleti bunu özgüvenle yapmalı, PKK’ye silah bıraktırmalı. Bunu neyin karşılığında yapacak, Türkiye’nin büyük demokrasisi karşılığında, büyük bir demokrasi kurmamız lazım, birbirimizin hakkını özgürlüğünü tanımamız kabul etmemiz lazım. Özgürlükler içerisinde kardeşçe eşitçe bu ülkede birlik içinde yaşamamız lazım, PKK’ye bunu vadetmek başka bir şey değil. Zati İmralı’da konuşulanlar bunlar. Şimdi ne oldu dedim ya bir emperyalizm, iki; içerideki güç odakları, Türkiye Cumhuriyeti Devleti demokratikleşirse, şeffaf bir hukuk devleti, laik toplumsal bir devlet ve gerçek manasıyla bir hukuk devleti olursa sizce Türk Hava Kurumu Üniversitesinin bir rektörü bir üniversite rektörü ya gitti adam ben söylemiyorum, 180 milyon Dolar bir kalemde servet yapabilir mi, 180 milyon Dolar, argümanlara bakın ya. Bunu yüz binle çarpın yüz bin, Türkiye Cumhuriyeti Devletinin içine üstüne çöreklenmiş bunun üzere yüz bin kişi var şu anda tahminen. Bu danışmanlar üzere bu takımlar üzere yüz bin kişi her yerden sülük üzere yapışmış çekiyorlar, kan emiyorlar. 10 milyon Dolar, 50 milyon Dolar, 500 milyon Dolar, 1 milyon Dolar, kim ne götürürse. Neden? Zira Türkiye Cumhuriyeti Devletinin beka sorunu var, beka meselesiyle ilgilenirken şu para çaldı, öbürü ihalede yolsuzluk yaptı, bunlar değerli değil, vatana millete bağlı mı, e bağlı, bayrağa bağlı, e canım para da çalsın canım, Demirtaş değil ya, Figen Yüksekdağ değil ya, ne olacak. Biz para çalmadık, bu devletin tek kuruşuna tamah etmedik, 102 belediyenin eş genel başkanlığını yaptık, 102, 3’ü büyükşehir belediyesi ben ve Gültan hanım, Figen hanım periyodunda belediyemiz yoktu, belediyeler BDP’deydi, 102 belediyeyi yönettik. Hakkımızda açılmış 110 fezleke var benim hakkımda, bir adedinde tek bir kuruş yolsuzluk yakınımıza ihale verme savı var mı, olamaz. Devletin milletin parası. Ben milletvekilliğimin altıncı yılında krediyle mesken alabildim. Yıllarca kredi ödedim. Bundan da gurur duyuyorum, hala meskeni olmayan çok sayıda milletvekili arkadaşımız var, belediye başkanımız var. Nedir sıkıntımız pekala, işte Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin PKK’ye silah bıraktırması, Kürtlerle barışması, demokratikleşmesi, güç odaklarının işine gelmez. Sayın heyet siz emekli olana kadar maaşınızın tek kuruşunu harcamadan biriktirseniz, emekli ikramiyesini de üstüne koysanız bu bahsettiğim sülüklerin bir günde harcadığı parayı bile kazanamazsınız. Bir günde harcadığı, kazandığı paradan kelam etmiyorum, harcadığı paradan kelam ediyorum, o denli paralar harcıyorlar. Lüks villalar çocuklarına lüks cipler, bunlar abartı değil, bunlar gerçek. Hasebiyle emperyalizmin dışında kan emici devletin milletin başına çöreklenmiş bu yolsuzluk rüşvet çarkı tahlil sürecini istemedi, barış istemedi, istemiyorlar hala istemiyorlar. Üçüncüsü cemaat, 15 Temmuz’da işte darbe sorunu onların üstüne ağırlıklı olarak yüklendi fakat cemaat istemedi. Ben bunları konuşunca avukatlarım toplumsal medyayı takip eden avukatlarım diyorlar ki cemaatin yurt dışındaki sözcüleri temsilcileri Demirtaş’a kızıyorlar efendim niçin bize bu türlü söylüyor. Bunların şahsen tanığı burada tanığı, siz kime ne anlatıyorsunuz, tahlil sürecini bozabilmek için envaı çeşit fırıldak çevirdiniz ya. KCK operasyonlarını yapan sizsiniz, KCK basın operasyonu, KCK avukat operasyonu, hala benim belgemde cemaatçi yargıçların imzasıyla yapılmış yasa dışı hukuka alışılmamış kanıtı savcı mütalaaya koyabiliyor ya, ben milletvekiliyim, beni nasıl dinleyebilir, dinlemiş bak kendince. Neden? Tahlil süreci arayışındayız, bak konuşnanın içeriğinde tamamı bana ilişkin olsa okuyun bakın ne arıyoruz orada neyi konuşuyoruz, barışı konuşuyoruz. Barışı konuşuyoruz, PKK nasıl silah bırakır, onu nasıl ikna ederiz, devleti nasıl ikna ederiz, toplumu nasıl ikna ederiz, kamuoyu nasıl yaratırız. Cemaatçi savcılar yargıçlar polisler bunu dinlemiş, o vakit da fezlekeye dökmemişler, istihbarat bilgisi olarak kullanmış, CIA’ya satmış evvel Türkiye’de bu işler yapılıyor, Kürtlerle devlet bakın anlaşıyor haberiniz olsun ve bu işi bozacak operasyonlara girişmişler. Tutuklamalar, gözaltılar, şiddetler, cinayetler, Paris katliamında olduğu üzere. Pekala o sırada AKP ne yapmış hükümet bunların hepsine takviye olmuş. Hiç karşı çıkmamış. Bizatihi AKP hükümeti işte bugün de ortaya çıktığı üzere birlikte iş tutmuşlar. Dördüncüsü bakın emperyalizm, burjuvazi, burjuvaziyi sınıf olarak belirtmeyeyim lakin kan emici hırsızlardan kelam ediyorum, cemaat, dördüncüsü de statükocular. Bakın burası çok kıymetlidir, altını çizerek belirtiyorum. Türkiye Cumhuriyeti devletinin ordusuna son on yılda iki temel operasyon çekildi. 2009’da Balyoz Ergenekon, 2015’te 15 Temmuz, ikisi de Türk ordusuna burun sürtme operasyonudur, ikisi de CIA merkezlidir. Vesayeti kırma hedeflidir lakin özünde Türkiye Cumhuriyet ordusunun burnu sürtülmek istenmiş, onun yerine başka şeyler ikame edilmeye çalışılmış ve kullandıkları aparatların da ne olduğu aşağı üst biliniyor. Ha burnu sürttü sürtmedi bunu tartışacak değilim. Balyoz Ergenekon darbeydi değildi tartışacak değilim. Davamızın konusu değil. Lakin en nihayetinde Türkiye’deki değişim tekrar jakoben şekilde dış müdahaleyle bu sefer gerçekleştirilmeye çalışıldı. Statüko, vesayet dış müdahaleyle CIA merkezli operasyonlarla yapılmaya çalışıldı, biz buna da karşıyız. Değişim olmalı fakat 1924’te olduğu üzere değil, ne içeriden jakoben usul ne dış müdahaleyle. Biz kendimiz bunu başarmalıyız, kendimiz halk olarak. Halk olarak biz yapmalıyız. Kürt Türk bunu yapmalı, bu değişimi gerçekleştirmeli. Bakın Türk ordusunun Genelkurmay başkanı terör örgütü yöneticisi olarak içeriye atıldı. 15 Temmuz’da Türk ordusunun kuvvet kumandanları işkence görmüş haliyle Anadolu Ajansına çıkarıldı, darbeciler imajı ismi altında darbeci mi değil mi bilemem, yargılanmış adil yargılanmışlarsa darbeye karışmışlarsa bir şey diyemem. Lakin en nihayetinde o imaj Türk ordusunun burnunu sürtme operasyonlarıydı. Cumhuriyetin kuruluşundan beri Türkiye’yi ordu yönetmiştir. Hükümetler değil ordu yönetmiştir. Darbeler tarihinden itibaren de ya Ulusal Güvenlik Kurulu ya Ulusal Güvenlik Konseyi yönetmiştir. Hangi iktidar hükümete gelirse gelsin Ulusal Güvenlik Konseyi davet etmiş ona brifing vermiş, politikayı belirlemiş sonra da devletin hami gücü olarak vesayet makamı olarak siyasi hükümetlerin meclisin üstünde konumlanmıştır. Raydan çıktıklarını düşündükleri anda da fiili müdahaleyle askeri darbe gerçekleşmiştir. 1960’tan beri de bu şekilde yapmıştır fakat değerli dediğim noktaya geliyorum Cumhuriyet tarihinde birinci sefer 15 Temmuz sonrasında Ulusal Güvenlik Şurası, Genelkurmay karargahı dışında oluşmuştur. Zira Türk ordusunun beyni dağıtılmış, yapılan iki burun sürtme operasyonuyla MGK’nın iradesi kırılmış, lakin bu boşluğu Genelkurmay Başkanlığı karargahı dışında oluşturmak gereksinimini gören güçler ve çevreler devletin bekasını artık biz temsil ediyoruz, MGK dağıldı biz temsil ediyoruz diyerek yeni tırnak içinde sivil bir MGK oluşturmuşlardır. İşte bunlar Devlet Bahçeli, bunlar Süleyman Soylu, bunlar Doğu Perinçek, bunlar efendim tetikçileri Alaattin Çakıcı, Mehmet Ağar vesaire vesaire. Bunlar artık kendini devletin yeni bekasının gözetici gücü olarak tanım etmişlerdir. Genelkurmay’da artık Ulusal Güvenlik Konseyi karargahında siyaset belirlenmiyor, yeni MGK artık sivil MGK olarak kendini tanıtıyor. Fakat işte zurnanın zırt dediği yere geliyoruz. Eski MGK hiçbir vakit seçime girmezdi, partiler seçime girer kim kazanırsa kazansın daima kasa kazanırdı MGK, devlet oydu. Ancak tarihi bir kusur yaptılar, 50+1 diye cumhurbaşkanlığı sistemine geçtiler, sivil MGK’da artık seçimle iş başına geliyor. Eski MGK seçime girmiyordu, yeni MGK seçime girmek zorunda kaldığını anladı bir anda. Sağ oyların %60’ın altına düşmeyeceğini, Kürtlerin ezileceğini, solcuların bertaraf edileceğini düşünülerek artık MGK her seçimden meşruiyetini halktan alarak oluşacak diye kurdukları plan birinci bir yıl içinde 2018’den sonra 2019’da çöktü ve işte seçime girecek olan MGK seçim kazanamıyor şu anda sorun bu. Devletin bekası dedikleri bu. Bahçeli’nin bas bas bağırıp beka beka dediği bu. Biz de buradan şu çağrıyı yapıyoruz, paniklemeyin ya paniklemeyin. Sizin kurduğunuz beka çoktan yıkıldı. Tekçilik üzerine ırkçılık üzerine inşa ettiğiniz beka yıkıldı, değişim vakti. Artık MGK’lara muhtaçlık yok, Türkiye’yi ayakta tutacak bir ortada tutacak şey MGK’lar değil, demokrasidir, hukukun üstünlüğüdür, özgürlüklerdir. İşte şimdi bir kısım muhalefet partisi dahil HDP’yi dışlayanlar şeytanlaştırmaya çalışanlar kapatmaya çalışanlar işte bu eski ve yeni sivil MGK’nın gerekliliğine inanlardır. Bizse değişim vaktinin geldiğini düşünenleriz. Bu dava işte savcının mütalaası sivil MGK’nın mütalaasıdır. Devleti bu şekilde müdafaaya çalışıyorlar hala, yanlış yapıyorsunuz, yanlış. Başaramayacaksınız. Ülke bölünmeyecek Bülent arkadaşımız dedi tehdit altında, doğru tehdit altında bırakılan biz değiliz işte budur, bu mütalaanın gerisindeki zihniyettir. Türkiye’yi tehdit altında bırakan budur, Türkiye hepimizindir, benimdir, itirazı olan var mı, Türkiye Cumhuriyeti devleti benim devletimdir, itirazı olan var mı? Ben Kürt’üm itirazı olan var mı? Anavatanım da kürdistan coğrafyasıdır. Türkiye Cumhuriyeti devletini bu türlü sahiplenmek istiyorum, itirazı olan varsa beri gelsin. Şiddete de silaha da karşıyım. Türkiye Cumhuriyeti Devletine de herkesten çok sahip çıkacağım, Kürt’ün de devleti yapacağım, Kürt’ün ana lisanına hürmet duyacak, Kürt’ün ana lisanda eğitimine hürmet duyacak, Çerkez’e, Alevi’ye, Sünni’ye, başı kapalıya, başı açığa hukuk devleti olacak diyorum, itirazı olan var mı? Var, az evvel bahsettiğim kısımların hepsi buna itiraz ediyor, emperyalistler, hırsızlar, talancılar, cemaat ve gibisi yapılar ve içeride sivil MGK dediğimiz devletin bekasını tekçilik üzerine inşa etmiş olanlar. Zira onu elinden aldığında onun hayalindeki Türkiye yıkılmış oluyor. Zira yanlış yere yapmışsın, yanlış temel atmışsın, temeli tekrar düzeltmemiz lazım, çok kültürlü çok dillilik üzerine bir ulus olarak yolumuza devam etmemiz lazım Cumhuriyetin 100. yılında. Şimdi tam böylesi bir tarihi kırılmaya doğru bizler giderken hiç hesapta olmayan bir şey yaşandı, hiç hesapta olmayan. AKP iktidarı 1400 yıllık İslam medeniyetinin yeni ve en çağdaş temsilcisi olarak yeni ve en çağdaş temsilcisi olarak biraz İhvani Müslim Mısır merkezli biraz Türkiye merkezli ulusal görüş karışımı içine liberalleri de alarak Kürtleri hatta bir kısım Alevileri de katarak 1400 yıllık İslam serüveninin en yeni ve çağdaş temsilcisi olarak 2002 Kasım’ında seküler laik Atatürk Cumhuriyetinde tek başına iktidar oldu. Hiç kimsenin hesaba katmadığı bir şey oldu. Bakın Mısır’da değil, Endonezya’da, Malezya’da, Pakistan’da değil, Tunus’ta, Ürdün’de değil Türkiye’de oldu. Seküler Atatürk Cumhuriyetinde oldu, çok enteresan bir gelişmedir bu tarihi olarak. İki açıdan kıymetlidir bir Cumhuriyetin yanlışlarının düzeltilmesi, iki İslam’ın haksız yere horlanmasının giderilmesi açısından çok kıymetlidir bu gelişme. İslam artı demokrasi ve insan hakları yan yana olabilir mi, bu tartışmaya pratikte yanıt verebilmesi açısından kıymetliydi. İki Cumhuriyetin dışladığı bölümler muhafazakarlar, Kürtler, Aleviler başta olmak üzere Cumhuriyete dahil edilecek mi, devletin kesimi olacak mı? Yani bu karşıtlıkta düzeltilecek mi? AKP’nin iktidara gelişi bu yüzden kıymetliydi, tabi ki Amerika’nın desteği şunu bunu bir kenara bırakarak başka bir sosyolojik çerçeveden bakıyorum. Ortadan geçen 20 yıla ne oldu pekala? Son 300 yıldır kapitalizmin ve sanayi ihtilalinin gelişmeye başladığı günden bu yana kültürel hegemonyayı diplomatik hegemonyayı, askeri hegemonyayı ve mali ekonomik hegemonyayı ele geçirmiş batıya karşı horlanmış İslam’ın haksız yere horlanmış, bir vakitler medeniyetin merkezi olan Bağdat, Şam, Halep bilimin, tıbbın, astrolojinin merkezi olan doğu bugün horlanmışsa İslam horlanmışsa batı medeniyeti bugün kültürel üstünlüğünü ilan etmişse bu haksızlığı giderebilmenin yolu İslam’ın demokrasi ve insan haklarıyla özgürlüklerle bir ortada olabileceğini ki vakti vaktinde oldu, Peygamber vaktinde oldu, 1400 yıl evvel oldu, bugün neden olamasın diyenler bunu denediler. Bu çok kıymetli bir şey başarılı olsaydı çok çok değerli. 1400 yıllık İslam tarihinin en kıymetli ataklarından biri olacaktı. Pekala geldiğimiz gün itibariyle durum nedir? Yolsuzluk, hırsızlık, uyuşturucu, fuhuş, dehşet bir şey dehşet. Haksızlık, hukuksuzluk, adaletsizlik, İslam’ın İ’si bile olmadan İslam ismine en makus örnek sergilendi. Anlattığım şeyle bağı ne? Şimdi işte bu yolsuzluk, zulüm iktidarı ayakta kalabilmek, cürümlerinin hesabı sorulmasın diye iktidarda kalabilmek için az evvel bahsettiğim sivil MGK ile ittifak yaptı. Yani Erdoğan Bahçeli ittifakı budur. Biri beka, öbürü de kendi etrafındaki suça bulaşmışların tarihi hezimetin en azından hesabı sorulmasın diye her türlü hukuksuzluğu yapmaya devam ediyorlar. Bakın iki büyük mağlubiyetten kelam ediyoruz, biri İslam ismine çıkılan yolda bırakın başarı elde etmeyi tam bir hezimetle sonuçlanan ve kurumsal İslam’ın çöküşüyle sonuçlanan kurumsal İslam’ın, İslam’ın kendisi değil, kurumsal İslam’ın çöküşüyle sonuçlanan bir trajedi, AKP hezimeti, ideolojik kültürel çok derin bir hezimettir. İkincisi de Devlet Bahçeli’nin temsil ettiği statükonun resmi sivil MGK’nın tarihî mağlubiyetidir, ikisi de yenilmiştir. Türkiye artık değişim kapılarını aralamıştır. İkisinin de yenilmesi yeterli olmuştur. Türkiye açısından güzeldir. Şimdi kazananın ne olduğunun tartışılması vaktidir, kazanan ne olmalıdır. Kazanan özgürlükler, demokrasi, laiklik, İslam, bakın bunlar hepsi bir ortada kazanmalıdır, Kürt, Türk, işçiler, bayanlar tıpkı anda kazanmalıdır. Ben de bir solcuyum, kendimi sosyalist olarak tanımlıyorum, Kürt’üm, birinci gençliğimden beri kendimi solcu olarak tanımlarım fakat İslam medeniyetiyle yetiştim ben. Ailemde o denli yetiştim. Bu medeniyetin küçümsenmesine hor görülmesine bir solcu olarakta asla istek göstermem. Büyük bir medeniyettir. Görkemli bir medeniyettir. Bugün giysi kuşamımızdan mesken yaşamımıza kadar, taziyelerimizden düğünlerimize kadar, folklorümüzden mutfak kültürümüze kadar İslam medeniyetinin tesirindedir. Türkiye’nin en komünistinin mutfağına girin İslam medeniyetinin tesirini görürüsünüz, farkında değillerdir. 1400 yıl evvelki gericilik falan deyip aşağılayan birtakım solcular var, yadırgıyorum, tarihten bihaberler, kendi medeniyetinden bihaberler. Kendi topraklarımızı medeniyetimizi küçük görmeyelim. Batının hegemonyasını olduğu üzere kabul edip, batıdan ne gelirse baş göz üstüne demeyelim. Biz büyük bir medeniyetiz Kürt’üyle Türk’üyle, buradaki Hristiyan’ı, Yahudi’si, Ermeni’si, Süryani’si, Ezidi’siyle görkemli bir medeniyetiyiz. İslam’da bu medeniyetlerden biridir ve AKP her şeyi berbat etmiştir. Ben bir solcu olarak bunun başarılmasını isterdim, İslam’ın bu şekilde horlanmasına hüzün duyuyorum. Lakin İslamcılar duymuyorlar, utanç duymuyorlar. İşte Kobani davası bizim rehin alınmamız bu çatışmaların bir sonucudur. Biz teröre şiddete falan bulaşmadık, silaha da bulaşmadık, PKK orada, devlet savaşıyor. Kumandanı belirli, savaşçısı belirli, yardımcısı aşikâr, vesairesi muhakkak, destekçisi belirli. Biz HDP’yiz, biz siyasetçiyiz. PKK’ye bakışımız da farklı, öldürelim terörle uğraş edelim demiyoruz, ikna edelim diyoruz, uzlaşalım, anlaşalım dağdan indirelim diyoruz, prosedürümüz bu. Kürt sıkıntısına bakışımız farklı, Türkiye’nin geleceğinin kurtuluşuna bakışımız farklı, telaffuzumuz jargonumuz farklı ve bunlardan yola çıkarak bir kurgu oluşturuldu. Devletin bekası diyenlerle hırsızlık yolsuzluğa büyük cürümlere bulaşmış olanların kurduğu ittifak sonucunda yeni MGK 50+1’le seçileceği için bu 50+1’i de kolay kolay alamayacakları için HDP’nin tasfiye edilmesi lazım. HDP’nin oyuyla belirlenecek bir MGK devlet açısından tehdit olarak görülüyor. Biz niçin tehdit olalım, en büyük tehdit sizsiniz, devletin üzerine 100 yıldır çöreklenmiş, yiyip içip yedi sülalenizi doyuracak kadar büyük paralar kazanan sizsiniz. Binalı Yıldırım’ın yalnızca Hollanda’da 26 milyar Dolar’ından kelam edildi, inkar etmediler, tekzip etmediler, 26 milyar Dolar, ya söylerken insanın tüyleri diken yalnızca onda bak, ya sen ne sattın ne aldın 26 milyar Dolar ya. Amerika’da 100 yıllık aileler var, petrol şirketleri var, 50 milyar Dolar’ları yok ya. 100 milyar Dolar’ı olan Dünya’nın en büyük zenginlerinden sayılıyor, başbakanlık yapmış biri yalnızca Hollanda’da nasıl 26 milyar Dolar servet bulundurabilir. Biz mi vatan hainiyiz. Biz bir şeyleri çözmeye çalışıyoruz. Bakın Kürtlerin Orta Doğu genelinde de solun hem Türkiye’de hem Dünya genelinde bir yükselişi kelam bahsidir. Nedir o? Kürtler Orta Doğu’nun orta yerinde seküler, seküleri de laikçilik manasında kullanmıyorum, yanlış anlaşılmasın din inançlara özgürlükten inançsızlara da özgürlükten kelam ediyorum. Bilinen manasıyla laikçilik Türkiye’deki laikçiler örneğin bir tek İslam’a karşıdır, İslam karşıtıdır, mesela bir Papazla sıkıntıları yoktur, İmam’la sorunu vardır bizim laikçilerin, enteresandır. İslamafobi’dir Türkiye’deki laikçilik, halbuki laiklik dediğimiz şey ki tanımı de yanlış yapılmış, Türkiye’ye uyarlaması da yanlış yapılmıştır, yeni bir kavram da bulunamamıştır maalesef. Fransa’daki laiklik Avrupa merkezindeki laiklik Türkiye’ye uygun değildir aslında. Yeni bir kavram yeni bir tarif bulunması lazım, bir türlü Türkiye’de oturmadı, mecburen laiklik deyip farkı yaratmak için de özgürlükçü laiklik demeye çalışıyoruz, kastettiğim bu manadaki pratikteki laiklik değil. Bu açıdan Kürtler seküler bir halktır, inanç özgürlüğüne saygılıdır lakin inançlıdır çoğunluğu. O yüzden yükselen bir değer üzere tehdit olarak algılandılar. Demokrasi değerlerine inanmıştır Kürtler. Neden? Bakın benim annemin babamın okuma yazması yoktur, ikisi de işçidir, ikisi de inanç özgürlüğüne saygılıdır, söz özgürlüğüne saygılıdır, işkenceye karşıdır, ikisi de idama karşıdır. İkisi de bayan eşitliğine inanır, etraf haklarına saygılıdır, ikisinin de Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinden haberi yoktur fakat hepsine bağlıdırlar, neden, zira damdan düştükleri için. Hakkari’deki Kürt’te böyledir, Van’daki Kürt’te, İstanbul’daki de, neden, zira hepsi damdan düştüğü için. Hepimiz insan hakları demokrasi uzmanı olduk. Çok uygun hatırlıyorum meclisi yöneten bir başkan vekili vardı, bugün kendisi bir muhalif partinin bayan genel başkanıdır, ben küme başkan vekiliydim o vakit, 22 kişilik bir kümemiz vardı DTP kümesi, kendisi meclisi yönetirdi o vakit Milliyetçi Hareket Partisinden vekildi, ortamızda şöyle bir diyalog geçmişti kuliste sohbet ederken, demişti ki bana sayın başkan sizin vekillerin hepsi demokrasi, özgürlükler, bayan hakları, işçi hakları konusunda çok çok düzgün hazırlanıyorlar, danışmanlarınız kim sizin? Sizin vekillerin konuşmaları çok çok düzgün demişti, ben de demiştim ki hepimiz yalnızca bu bahsin uzmanıyız. Danışmanlarımızdan değil biz hepimiz demokrasi insan hakları konusunda mecburen uzman olduk. Hepimizin hayatı bunla geçti zira. Algıda seçicilik mi dersiniz başka bir şey lakin bizim danışmanlarımızdan değil kendimiz böyleyiz aslında. Şimdi değerli arkadaşlar Kobani kumpas davası ve HDP kapatma davası böylesi bir tarihi momente denk geldi. Tabi ki bu heyetin omuzlarına bu yükü yükleyip bu tarihi kırılmada işte şöyle hal alın diyecek halimiz yok. Muhatabı iktidardır. Bütün bu söylediklerimin muhatabı iktidardır. Lakin değişim artık kaçınılmazdır. Bakın 1900’lü yılların başında bir avuç Kürt ailenin siz tahminen tanımaz bilmezsiniz, tahminen de duymuşsunuz Celadet Bedirxan, Mir Bedirxan’ın Cizre-Bohtan beyefendisinin oğludur ve kardeşleriyle birlikte sürgüne masraflar Berlin’e, Almanya’ya oradan Suriye’ye gelirler, ……….. diye bir örgüt kurarlar, Osmanlı dağılırken Kürtler’in haklarını kabul ettirmek için uğraşan küçük bir küme aydındır bunlar. Celadet Bedirxan tıpkı vakitte prenstir, prens. Babası Mir’dir, Kürdistan Bohtan beyefendisinin oğludur Celadet Bedirxan, Kilis’te en son Abdulmecit’e yenildikten sonra toparlanamamıştır, Abdulmecit Kürdistan’ın fethi üzerine bir Kürdistan madalyası da bastırmıştır, tarihte duruyor şu anda var Kürdistan madalyası üstünde müellif, Arap harfleriyle. Prens Celadet Bedirxan ve kardeşleri prens olmalarına rağmen Berlin’de bir kahve içecek paraları yoktur ceplerinde, o halleriyle Suriye’ye gelirler ve Kürtlerin hakları ve özgürlükleri için mecmua gazete çıkarırlar. Sayıları 20-25’i geçmez, o kadar kişidirler. Kürtler dağınıktır, Kürtçe deyişle belengaz çaresizdir. Tarih 1900’lerin başıdır. Bugün tarih 2022’dir. Bugün Kürtler Türkiye Büyük Millet Meclisinde üçüncü büyük kümedir, Türkiye Cumhuriyeti Devletinin kurucu ögesi olarak 25 milyonluk nüfuslarıyla Anadolu’nun öz be öz evladıdır ve bugün Kürtler aldıkları 7 milyondan fazla oyla iktidara taliptir, Türkiye Cumhuriyeti Devletinin de en güçlü demokrasi dinamiğidir. Ortadan 100 yıl geçti prens Celadet Bedirxan’ın cebinde kahve parası yoktu, bugün Kürtler Türkiye’nin Edirne’sinden Hakkari’ye büyük ekonomiyi yöneten işverenleriyle, işçisiyle Türkiye iktisadının büyük gücüdür. Binlerce Kürt avukat binlerce Kürt tabip mühendis öğretmen vardır. Ne yapacaksınız bunları? 25 kişilik cebinde tek kuruşu olmayan Celadet Bedirxan’ı yok edemeyenler silip süpüremeyenler 25 milyonluk Kürt halkını tam olarak nereye göndermeyi, ne yapmayı düşünür. Biz Türkiye Cumhuriyetinin artık asli ögesi gücüyüz, iktisadıyla, bürokrasisiyle, toplumsal yaşamıyla, siyasal yaşamıyla bir gerçeğiz, barış bunun üzerine kurulacak kurulacaksa. Kobani davasında bizi cezalandırarak terörist muamelesi yaparak değil, partimizi kapatarak değil, barış kurulacaksa bu hakikatler üzerine kurulacak. Biz bunu başaracağız işte. Eskiyi savunanlar yenilmiştir, âlâ olmuştur. Yenilen Türkiye değildir, yenilen Türk halkı değildir, ziyan gören Türkiye değildir, bu mağlubiyetten büyük bir zafer çıkacaktır, onun ismi demokratik Cumhuriyet’tir. Onun ismi demokratik Türkiye’dir ve biz de Kürtler olarak anavatanı kürdistan olan bu toprakların öz be öz evladı olarak Türkiye Cumhuriyeti’nin eşit özgür yurttaşları olmak için Türkiye Cumhuriyeti Devletini yine birlikte inşa etmek için var gücümüzle uğraş etmeye devam edeceğiz. Ne Kürt’ü ne kürdistan’ı inkar ederek, ne Kürt tarihini ne kürdistan tarihini inkar ederek, bunu kimse başaramadı. 100 yıldır Kürtler kendi devletini kuramadı, 100 yıldır Türkler Kürtleri bitiremedi. Bir yerde artık uzlaşmak barışmak anlaşmak yolumuza el ele kol kola devam etmek zorundayız. Başka devası yok, buna inandığım için siyasetteyim, buna inandığım için altı yıldır bir hücreden direniyorum, yazıyorum çiziyorum uğraşıyorum. Eleştirilmiyor muyum, çok çok fazla, kendi mahallemden de partimden de arkadaşlarımdan da çok eleştiri alıyorum, lakin bunların hepsini göze alıyorum, zira bizim evlatlarımız artık bu ülkede birbirini öldürsün istemiyorum. Nitekim kardeş üzere yaşasınlar istiyorum. Biz dedelerimizden bu sorunu evre aldık lakin çocuklarımıza devretmek istemiyorum. Bir röportajımda da söyledim, 4 Kasım 2016 gecesi beni buraya getirdiklerinde boş bir hücreye üç tane boş ranza vardı, demir ranza başka da hiçbir şey yok odada, üç tane de demir dolap, yatağın orası dediler, durdum o denli bir baktım, iki kızım var, Allah hepinizin çocuklarını bağışlasın, kendime şu kelamı verdim, benim kızlarım dedim bizim çocuklarımız bu hücrede yatmayacaklar, kendime bu kelamı verdim, son yatan biz olacağız. Ve bugün burada bu kelamı tekrarlıyorum, o mezarlarda Türk askerinin polisinin yattığı mezarlarda, Kürt çocuklarının yattığı mezarlarda bir daha kimse yatmayacak. Herkes eceliyle ölsün, mevt Allah’ın buyruğu, kimse bundan ötürü mahpusa düşmeyecek, kimse bundan ötürü dağa çıkmayacak. Kimse bundan ötürü terörle gayrette canını vermeyecek. Biz bunu istiyoruz, başaracağız, kastettiğimiz budur, ismine terör mü dersiniz, kumpas mı dersiniz, devleti bölmek mi dersiniz, efendim tweet attı 50 kişiyi öldürttü mü dersiniz, siz bilirsiniz, hukuken nasıl tanımlarsanız tanımlayın. Fakat tarih bizim dediğimiz şekilde gerçekleşecek, bunun için de var gücümüzle çalışmaya devam edeceğim, beni eleştiren eleştirir, yargılayan yargılar, mahpusa atan mahpusa atar, ben halkın istediği halkın beklediği şey dışında hiçbir şeye tabi değilim, oraya bakıyorum, gözümü halka döndüm, o ne istiyorsa halk neyi hak ediyorsa neye layıksa ben halka tabiyim, başka bir yere değil. Partime de bu mevzuda güveniyorum, arkadaşlarıma da güveniyorum, başaracağımıza inanıyorum. Gelen giden evraklarla ilgili avukatlarımız kelam aldığında belirtecektir, aleyhime olan konuları kabul etmiyorum, bütün arkadaşlarımın tahliyesini talep ediyorum, mağdurlardır, bundan eminim, zerre kadar şüphem yok haksız yere tutukludurlar, kendi tahliyemi bugüne kadar talep etmedim, tekrar talep etmiyorum, lakin arkadaşlarımın özgürlüğünü talep ediyorum, mütalaaya karşı bu siyasi perspektifi sunmak istiyorum, geri kalan her şey boştur, hukukla alakası yok, kanunla alakası yok, her şey politiktir, belirttiğim çerçevededir. Teşekkür ediyorum kelam verdiğiniz için bütün arkadaşlarıma hürmetlerimi sunuyorum.